top of page
Фото автораСПБ РОО АНКА "АНЦ-АРМЕНИЯ

Памяти Левона Воскановича Адяна

После тяжелого течения коронавирусной инфекции 4 октября в больнице скончался выдающийся писатель Левон Восканович Адян. Армянская община Санкт-Петербурга, в котором он прожил более 20 лет, и многие читатели писателя в эти дни скорбят и пишут слова соболезнования в соцсетях, в т.ч. на странице Левона Воскановича в Фейсбуке.


Фото Л. Адяна в Союзе писателей в Ереване. Рядом с другим выдающимся писателем

Левон Восканович АДЯН

Прозаик, переводчик, публицист, общественный деятель.


Скончался 4 октября 2021 года в городе Санкт-Петербург.


Родился 3 августа 1940 года в селе Члдран Мартакертского района Арцаха.

Долгие годы работал заведующим отделом прозы журнала «Гракан Адрбеджан» («Литературный Азербайджан»), затем – заведующим другими отделами, главным редактором.

Являлся заместителем председателя армянской секции Союза писателей Азербайджанской ССР и членом редакционного совета Комитета по печати АзССР, главным редактором региональной газеты «Армянский вестник» в Северном Кавказе.

Автор более сорока собственных и переведённых книг прозы: «На дороге жизни», «Далеко в горах», «Люди моего края», «Утерянные тополя», «Дом на околице», «Осенние холода», «В ущелье шумит река», «Забытая песня», «В круги своя», «Отдаляющийся берег», «Вечерний сумрак» и др. Ряд его книг вышли в свет в переводе на другие языки.

После известных событий в Баку был депортирован, жил в Ленинграде, Пятигорске, Сочи, а в последние годы – в Санкт-Петербурге.

С 1970 года являлся членом Союза писателей СССР, а также в Союзах писателей Армении, Арцаха, России и в Союзе армянских писателей США.

В августе 2020 года указом президента Республики Арцах был награждён медалью «Вачаган Барепашт» («Вачаган Благочестивый») за вклад в сферу литературы и в связи с 80-летием.

Вечная память!


Լևոն Ոսկանի ԱԴՅԱՆ

Արձակագիր, թարգմանիչ, հրապարակագիր, հասարակական գործիչ


Վախճանվել է 2021թ. հոկտեմբերի 4-ին, ՌԴ Սանկտ-Պետերբուրգ քաղաքում։


Ծնվել է 1940թ. օգոստոսի 3-ին, Արցախի Մարտակերտի շրջանի Չլդրան գյուղում։ Երկար տարիներ աշխատել է որպես «Գրական Ադրբեջան» հանդեսի արձակի բաժնի վարիչ, այնուհետև՝ բաժինների վարիչ, ի տեղ գլխավոր խմբագրի։ Եղել է Ադր.ԽՍՀ ԳՄ հայկական բաժանմունքի նախագահի տեղակալ և մամուլի պետական կոմիտեի խմբագրական խորհրդի անդամ, Հյուսիսային Կովկասի «Արմյանսկի վեստնիկ-Հայոց լրաբեր» տարածաշրջանային թերթի գլխավոր խմբագիր։


Հեղինակ է սեփական և թարգմանական ավելի քան քառասուն արձակ գրքերի՝ «Կյանքի ճանապարհին», «Հեռու լեռներում», «Իմ երկրի մարդիկ», «Կորսված բարդիներ», «Տունը գյուղի ծայրին», «Աշնանային ցրտեր», «Ձորում աղմկում է գետը», «Մռացված երգ», «Դարձ ի շրջանս յուր», «Հեռացող եզերք», «Իրիկնային աղջամուղջ» և այլն։ Նրա մի շարք գրքեր թարգմանաբար լույս են տեսել նաև այլ լեզուներով։


Բաքվի հայտնի դեպքերից հետո ենթարկվել է բռնագաղթի, ապրել Լենինգրադում, Պյատիգորսկում, Սոչիում, վերջին տարիներին՝ Սանկտ-Պետերբուրգում։ 1970 թ-ից ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ էր։ Անդամ էր Հայաստանի, Արցախի և Ռուսաստանի գրողների միությունների, ԱՄՆ հայ գրողների միության։


2020 թ. օգոստոսին ԱՀ Նախագահի հրամանագրով՝ գրականության ասպարեզում ներդրած ավանդի համար և ծննդյան 80-ամյակի կապակցությամբ պարգևատրվել է «Վաչագան Բարեպաշտ» մեդալով։


Հավերժ հիշատակ:

Недавние посты

Смотреть все

Героическое участие армян в СВО

В феврале 2024 г. газета «Ноев ковчег» (#2) опубликовала статью об участии армян в СВО. Автор — Арам Хачатрян, общественный деятель,...

Comments


bottom of page